Geschiedenis

Twee gebeurtenissen stonden aan de wieg van het Collectief Straatdoden. Begin 2005 werden, geruime tijd na hun overlijden, de lichamen van twee personen gevonden in een verlaten gang aan het Zuidstation. Deze ontdekking deed een golf van verontwaardiging ontstaan. Bovendien werd er tijdens de acties voor het recht op wonen in oktober 2004 en meer precies op 17 oktober, een doodskist door Brussel gedragen met het opschrift "Enfin un domicile fixe (eindelijk een domicilie)". Tijdens deze optocht begon men spontaan de namen van overleden straatbewoners te scanderen.

Alle betrokkenen (straatbewoners, sociaal werkers, vrijwilligers, militanten) hebben zich verenigd omdat ze de ogen van allen willen openen voor de realiteit waarin thuislozen leven en sterven, om de naasten te kunnen informeren, om te waken over het waardig afscheid voor alle overleden straatbewoners en om hen ook collectief jaarlijks te huldigen. Zo begon men met het organiseren van individuele afscheidsceremonieën, in samenwerking met alle betrokkenen.

De eerste zes maanden coördineerde ATD Vierde Wereld het Collectief. Sinds mei 2005 stelt DIOGENES vzw de nodige personeels- en logistieke middelen ter beschikking voor de coördinatie van het Collectief.

In 2006 werd voor de eerste keer een huldigingsceremonie voor de straatdoden van het afgelopen jaar georganiseerd in de Gothische Zaal van het Stadhuis van Brussel. Deze ceremonie, die sindsdien jaarlijks wordt gehouden, is een belangrijke gebeurtenis voor de naasten van de overledenen, voor de sociaal werkers die hen hebben gekend, en voor de straatbewoners zelf.

In 2011 plant het Collectief Straatdoden, met de steun van de Stad Brussel, een boom dichtbij het Centraal Station: een levend monument voor de straatdoden.

In december 2014 ontving het Collectief de tweejaarlijkse prijs "Prix Régine Orfinger-Karlin" van de franstalige Liga voor de Rechten van de Mens.

Op 13 mei 2015 organiseerde het Collectief de tiende huldigingsceremonie in het Stadhuis van Brussel.